Amor que teme amarse
Tirei o meu corazón
Estirpei estirpes de céu
Esnaquicei un alvéolo com tua ira
Ouvi tímpanos de mel
Restrinxin fronteiras
Sementei alucinacións en impresoras
Cultivei xanelas e fechos
Abrillantei unicórnios con lixivia
Auscultei amor que teme amarse
Respirei cantis
Inoculei irrealidade
Tramei indixencias
No meu horario habitual de isolamento
Deseñarei vozes de crianzas
Deseñarei mañás
Deseñarei o cotidiano.
Silvi Lameiro
Tradución: ESPADELA ARTESANATO
Comentarios
Publicar un comentario